یک پدیده زمین شناسی بی سابقه| یک صفحه زمین قدیمی بخش‌هایی از آمریکای شمالی را می‌بلعد!

به گزارش مجله خبری نگار، صفحه باستانی معروف به "وارالون"، بقایای پوسته اقیانوسی است که قدمت آن به میلیون‌ها سال پیش می‌رسد. زمین شناسان دریافته‌اند که به عنوان یک "کاه" زمین شناسی غول پیکر عمل می‌کند و به آرامی بخش‌هایی از پوسته قاره آمریکای شمالی را به داخل زمین می‌مکد.

دانشمندان با استفاده از تکنیک‌های پیچیده تصویربرداری لرزه‌ای به نام وارونگی شکل موج کامل، که بر تجزیه و تحلیل کل امواج لرزه‌ای متکی است، توانسته‌اند شکل گیری چیزی شبیه "قطرات" سنگی غول پیکر را که از کف قاره تا عمق حدود ۶۴۰ کیلومتری گوشته امتداد دارند، مشاهده کنند. این پدیده عجیب شبیه یک قیف زمین شناسی غول پیکر است که از میشیگان تا نبراسکا و آلاباما امتداد دارد و سنگ‌ها را از مناطق وسیع قبل از بلعیدن آنها در اعماق جذب می‌کند.

این کشف اولین شواهد ملموس از نازک شدن کراتونیک - فرسایش مناطق قاره‌ای باستانی و پایدار است - پدیده‌ای که به دلیل نرخ وقوع آهسته آن که میلیون‌ها سال به آن نیاز دارد، صرفا نظری در نظر گرفته می‌شد و دیدن مستقیم آن را غیرممکن می‌کرد.

اما به لطف فناوری‌های مدرن، به گفته رهبر مطالعه، جونلین هوآ از دانشگاه علم و صنعت چین، اکنون شواهد مشخصی از این فرآیند زمین شناسی عمیق داریم.

ریشه‌های این پدیده به حدود ۲۰ میلیون سال پیش برمی گردد، زمانی که حرکت صفحات تکتونیکی صفحه فارالون باستانی را خرد کرد و بخش‌هایی از آن را در زیر قاره آمریکای شمالی شکست. امروزه یکی از این قطعات غول پیکر در مرز بین گوشته بالایی و پایینی قرار دارد و به عنوان یک کشنده زمین شناسی بی امان عمل می‌کند.

برای تایید این یافته ها، تیم تحقیقاتی یک مدل کامپیوتری سه بعدی ایجاد کردند که اثر صفحه فارالون را بر روی قشر فوقانی شبیه سازی می‌کرد. نتایج شبیه سازی کاملا یکسان با داده‌های لرزه‌ای بود و اعتبار فرضیه علمی را تأیید می‌کند.

پروفسور تورستن بیکر، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید که این کشف یک قطعه کلیدی در درک رمز و راز تکامل سیاره ما است. با درک این فرآیند‌های عمیق زمین شناسی، می‌توانیم نحوه شکل گیری قاره ها، نحوه تغییر شکل آنها و نحوه بازیافت قطعات آنها در طول اعصار زمین شناسی را بهتر درک کنیم.

اگرچه این پدیده در آینده قابل پیش بینی تغییرات سطحی قابل توجهی ایجاد نخواهد کرد، اما پنجره جدیدی را برای درک پویایی درون زمین باز می‌کند.

همانطور که صفحه فارالون به فرو رفتن عمیق خود ادامه می‌دهد، نیروی گرانشی آن ممکن است به تدریج ضعیف شود و به این روند زمین شناسی منحصر‌به‌فرد همانطور که آغاز شده بود پایان دهد: بی صدا و مخفیانه، در اعماق غیرقابل دسترس برای انسان.

منبع: اسپیس